STRONGS NT 3343: μεταπέμπω

μεταπέμπω: 1 aorist passive participle μεταπεμφθείς; middle, present participle μεταπεμπόμενος; 1 aorist μετεπεμψαμην;

1. to send one after another (see μετά, III. 3; cf. Herm. ad Vig., p. 639).

2. like our to send after equivalent to to send for: μεταπεμφθείς, sent for, Acts 10:29a. Middle to send after for oneself, cause to be sent for: Acts 10:5, 29b; Acts 11:13; (Acts 20:1 T Tr WH); Acts 24:24, 26; followed by εἰς, with an accusative of place, Acts 10:22; Acts 25:3. (Genesis 27:45; Numbers 23:7; 2 Macc. 15:31; 4 Macc. 12:3, 6; in secular authors from Herodotus down.)

μεταπεμπομενος μεταπεμπόμενος μεταπεμφθεις μεταπεμφθείς μεταπεμψαι μετάπεμψαι μεταπεμψαμενος μεταπεμψάμενος μεταπεμψασθαι μεταπέμψασθαί μεταπεμψηται μεταπέμψηται μεταπέμψομαί μεταπέση μετασκευάζων μετεπεμψασθε μετεπέμψασθέ μετεπεμψατο μετεπέμψατο μετεπέμψατό μετέπεσεν metapemphtheis metapemphtheís metapempomenos metapempómenos metapempsai metápempsai metapempsamenos metapempsámenos metapempsasthai metapémpsasthaí metapempsetai metapempsētai metapémpsetai metapémpsētai metepempsasthe metepémpsasthé metepempsato metepémpsatoInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts